W dniu dzisiejszym weszły w życie przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem (tekst: Eur-Lex).

Jak czytamy w jej preambule „przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wielkości, uznają tajemnice przedsiębiorstwa za równie wartościowe jak patenty i inne rodzaje praw własności intelektualnej. Wykorzystują one poufność jako narzędzie zarządzania konkurencyjnością przedsiębiorstw i innowacjami w działalności badawczej, a także do szerokiej gamy informacji, wykraczających poza wiedzę techniczną i dane handlowe, takich jak informacje dotyczące klientów i dostawców, biznesplany oraz badania i strategie rynkowe.”

Dyrektywa te zmierza do stworzenia jednolitego poziomu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. Jej przepisy stanowią próbę pogodzenia sprzecznych często interesów twórców, innowatorów, przedsiębiorców oraz ich pracowników w imię wspierania i pobudzania innowacyjności.

Obok samej definicji legalnej „tajemnicy przedsiębiorstwa” w definicji sprecyzowano katalog legalnych oraz nielegalnych zachowań związanych z pozyskiwaniem, wykorzystywaniem oraz ujawnianiem tajemnic przedsiębiorstwa. Znaczna część przepisów dyrektywy odnosi się także do kwestii proceduralnych (np. termin przedawnienia), a także do konkretnych instrumentów egzekwowania naruszeń prawa (np. roszczenia cywilnoprawne).

W terminie do dnia 9 czerwca 2018 r. państwa członkowskie mają dokonać implementacji dyrektywy do ich porządków krajowych.

Obecnie kwestię ochrony tajemnic przedsiębiorstwa regulują przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst: ISAP) oraz szereg aktów szczegółowych odnoszących się do poszczególnych kategorii tajemnic gospodarczych (np. tajemnica bankowa).