Nieuczciwe lub monopolistyczne praktyki przedsiębiorców nierzadko wykraczają swoimi skutkami poza granice pojedynczych państw. Na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej, w sytuacji coraz ściślejszych powiązań przedsiębiorców i klientów z różnych państw, konieczne jest przewidywanie oraz reagowanie na zachowania konkurentów w wymiarze transgranicznym. Stosownego narzędzia dostarcza w tym zakresie rozporządzenie (WE) Nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych („Rzym II”).

Artykuł 6
Nieuczciwa konkurencja i praktyki ograniczające wolną konkurencję
1. Prawem właściwym dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z czynu nieuczciwej konkurencji jest prawo państwa, w którym występuje lub jest prawdopodobne wystąpienie naruszenia stosunków konkurencyjnych lub zbiorowych interesów konsumentów.
2. W przypadku gdy czyn nieuczciwej konkurencji narusza wyłącznie interesy oznaczonego konkurenta, stosuje się art. 4.
3. a)  Prawem właściwym dla zobowiązań pozaumownych wynikających z ograniczenia konkurencji jest prawo
państwa, na którego rynku praktyki te wywołują skutek lub na którego rynku zachodzi prawdopodobieństwo wywołania przez nie skutku.
b) W sytuacji kiedy praktyki te wywołują skutek lub zachodzi prawdopodobieństwo wywołania przez nie skutku na rynku więcej niż jednego państwa osoba dochodząca odszkodowania, wszczynająca postępowanie w sądzie miejsca zamieszkania pozwanego, może zamiast tego oprzeć swoje żądanie na prawie sądu, do którego zwróciła się o rozstrzygnięcie sprawy, pod warunkiem że rynek tego państwa członkowskiego należy do rynków, bezpośredni
o i w istotny sposób dotkniętych ograniczeniem konkurencji, z którego to wynika zobowiązanie pozaumowne stano-
wiące  podstawę  żądania.  Jeżeli  postępowanie wszczynane jest na podstawie właściwych przepisów o jurysdykcji przeciwko więcej niż jednemu pozwanemu w tym sądzie, żądanie może być oparte na prawie tego sądu, tylko pod warunkiem że ograniczenie konkurencji, którego dotyczy żądanie wobec każdego z tych pozwanych, bezpośredni
o i w istotny sposób wpływa również na rynek państwa członkowskiego tego sądu.
4.   Prawo właściwe mające zastosowanie zgodnie z niniejszym artykułem nie może zostać wyłączone w drodze porozumienia zawartego zgodnie z art. 14.

Zobacz więcej PUBLIKACJE: Effects doctrine a la européenne – rozważania na tle art. 6 ust. 3 rozporządzenia Rzym II…